خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی: اگرچه در تعریف و تشریح آنچه بر موسیقی ملی ایران زمین گذشت می توان به گزاره های رسانه ای متعددی رجوع کرد و پی به علل کاهش مخاطب در این عرصه به دلیل سو مدیریت ها و اشتباهات مختلف برد، اما یکی از بارزترین ویژگی هایی که رجعت دوباره به آنها حداقل می تواند یادآوری و بازخوانی مناسبی برای خوانش دوباره آثار موسیقایی در این عرصه کند، تولید آثار ملی میهنی متعددی است که طی سال های گذشته توسط هنرمندان دارای احترام و ارزشمند موسیقی ایرانی چه در قالب «آلبوم»، چه در قالب «تک آهنگ» و چه در قالب «یک اثر موسیقایی در یک آلبوم» پیش روی مخاطبان این حوزه قرار گرفته اند. آثاری که به دلیل هوشمندی آهنگساز و نوازنده و خواننده در انتخاب آثاری که برای تولید انتخاب کردند، این کارها را نه تنها تبدیل به ماندگارترین و ممتازترین آثار ملی – میهنی کردند، بلکه از آنها می توان به عنوان ممتازترین آثار موسیقایی در حوزه موسیقی ایرانی یاد کرد. آثاری که بسیاری از آنها فارغ از دیدگاه سیاسی – اجتماعی که در زمان انتشار خود داشتند و مخاطب می توانست به صلاحدید آنچه در روزگارش اتفاق افتاده از آن برداشت های مختلفی داشته باشد، اما دربرگیرنده مؤلفه های موسیقایی ارزشمند و ممتازی بودند که نمی توان از نام آنها به راحتی عبور کرد.
اساساً توجه به آثار موسیقایی که در حوزه های وطن دوستی و وطن پرستی توسط هنرمندان موسیقی کشورمان تولید شده، به ویژه در این روزها که کشورمان در بطن اتفاقات و التهابات مختلفی قرار دارد، امری اجتناب ناپذیر است که می تواند فارغ از دل زدگی ها، دعواهای سیاسی، اختلافات درون گروهی، منازعات اجتماعی و تقابل رویکردهای مختلف اندیشه ای که پرداخت به آنها مجال دیگری می طلبد، شرایط روحی مناسبی را برای فرار از این التهابات فراهم سازد که شنیدن به آن هم دربرگیرنده ایجاد روحیه وحدت طلبی و ایران دوستی و هم شنیدن موسیقی است که روزی روزگاری نقل محافل و دستگاه های پخش صوتی خانه ها و اتومبیل ها و مغازه های بودند اما هم اینک در مهجورترین شکل ممکن میان موجی از آلودگی های صوتی نشأت گرفته از تولیدات نازل موسیقایی قرار گرفته اند.
آنچه در سلسله گزارش های «بازخوانی مهر از نواهایی برای میهن» مورد توجه قرار گرفته، رجعتی دوباره و اجمالی به آثار موسیقایی است که طی دهه های گذشته و سال های اخیر توسط هنرمندان ارزنده موسیقی کشورمان در سبک های مختلف پیش روی مخاطبان قرار گرفته اند و در این گزاره های رسانه ای بدون تقدم و تأخر زمانی به آنها می پردازیم. شرایطی که نقد و تحلیل و واکاوی هر یک از این آثار دربرگیرنده ابعاد مختلفی بوده و همواره مورد توجه منتقدان، مدرسان و پژوهشگران این عرصه قرار گرفته اند اما در این گزارش ها تلاش می شود تا معرفی مختصری از آنها صورت پذیرد.
در پنجمین شماره از این مجموعه گزارش ها به سراغ تک آهنگ «خاک دلیران» به خوانندگی روزبه نعمت اللهی رفتیم که بدون تردید یکی از مهم ترین و پرشنونده ترین آثار این خواننده گزیده کار موسیقی پاپ ایران است. قطعه ای حماسی با ضرباهنگی بالا که همچنان بعد از گذشت بیش از یک دهه از ساخت آن می تواند در زمره یکی از تاثیرگذارترین قطعات ملی – میهنی مورد توجه قرار گیرد. قطعه ای که اگرچه در مقطعی مجوز پخش از رسانه ملی را نداشت اما به طور حتم به دلیل محتوای ترانه و وسواس زیادی که نعمت الهی همواره روی اشعارش دارد توانست خیلی زود به دل مخاطب بنشیند.
روزبه نعمت الهی از جمله خوانندگان مطرح موسیقی کشورمان است که تحصیلات خود را در رشته موسیقی دانشگاه سوره به پایان رسانده است. مادرش فرشته جواهری خواننده و ردیف خوان موسیقی بوده و پدرش مسرور نعمت الهی محقق و استاد دانشگاه است. البته بر اساس آنچه از او در پیشینه فعالیت های فرهنگی اش نوشته شده بر این مبناست که انتخاب ترانه هایی که نعمت اللهی اجرا کرده اغلب توسط پدرش صورت گرفته است. او و پدرش به صورت ذوقی در زمینه ترانه هم فعالیت دارند به گونه ای که خیلی از کارهایی که نعمت الهی انجام می دهد، ترکیبی از اشعار مختلف و ابیات اشعار یک شاعر به خصوص مولانا هستند که پدرش این کار را انجام می دهد.
این خواننده موسیقی پاپ ایران که همواره به عنوان یکی از صاحب سبک ترین و گزیده کارترین خوانندگان شناخته شده، تا به امروز موفق به برگزاری کنسرت های متعددی شده که هریک از این کنسرت ها به دلیل حال و هوای ویژه ای که در نوع انتخاب قطعات و همچنین نحوه اجرای ارکستر صورت گرفته، مشتمل بر برگزاری کنسرت های متفاوتی بوده که اغلب تماشاگران را راضی از سالن اجرای برنامه خارج کرده است. ضمن اینکه قطعه «خاک دلیران» بدون تردید یکی از مهم ترین و پرشنونده ترین آثار این خواننده گزیده کار موسیقی پاپ ایران است. قطعه ای حماسی با ضرباهنگی بالا که همچنان بعد از گذشت بیش از یک دهه از ساخت آن می تواند در زمره یکی از تاثیرگذارترین قطعات ملی – میهنی مورد توجه قرار گیرد آلبوم های «سرزمین مادری – ۱۳۸۰»، «هفته عاشقی – ۱۳۸۷»، «عمو زنجیرباف – ۱۳۸۸»، «داروگ – ۱۳۹۲» آثاری هستند که از روزبه نعمت الهی پیش روی مخاطبان قرار گرفته است.
این خواننده چندی پیش بود که در گفتگو با رضا رشید پور در برنامه «حالا خورشید» درباره اجرای این قطعه گفت: آنچه در حوزه فعالیت های موسیقایی من همواره مورد توجه بوده است، به کار بردن حداقل یک قطعه ملی – میهنی در هریک از آلبوم هایم بوده است. قطعه «خاک دلیران» هم یکی از این آثار است که در آلبوم «سرزمین مادری» از آن استفاده کردم و ترکیبی از شعر مولانا و پدرم است. البته بعد از اینکه قطعه را برای پخش به سازمان فرستادیم رد شد اما بنده بارها و بارها از آن دفاع کردم و بعد از برگزاری جلسات متعدد و اعمال تغییراتی بود که موفق به دریافت مجوز آن برای پخش از رسانه ملی شدیم.
وی افزود: خوشبختانه وقتی این قطعه مجوز گرفت مردم خیلی قطعه را دوست داشتند و من هم بسیار خوشحال بودم که این اثر توانسته روی ذهن شنیداری مردم جای خوبی باز کند. کما اینکه با همین انرژی های خوب بود که در کنسرت هایم از این اثر استفاده کردم و خیلی به من کمک زیادی کرد. این در حالی است که در همان دورانی که می خواستم کار را بسازم از ترانه ای که پدر نوشته بود حس بسیار خوبی دریافت کردم و خیلی راحت توانستم بر اساس این حس خوب کار را تولید کنم.
نعمت اللهی که در این سال ها نسبت به دیگر دوران فعالیتی اش کم کار شده، در بخش دیگری از صحبت های خود بود که توضیح داد: خودم به خاک وطن عشق دارم و می دانم همه آدم های این دنیا به وطن هایشان عشق دارند. به همین سبب همواره تلاش می کنم در این زمینه فعالیت هایی داشته باشم. البته باید به این نکته هم اشاره کنم طی این سال هایی که کار می کنم تمام تلاشم را به کار بستم تا به گوش مخاطبان احترام گذاشته و هرکاری را به هر قیمتی منتشر نکنم در این زمینه هم همواره وسواس زیادی روی کلام داشتم و دارم. البته که پدر و مادرم در این زمینه کمک زیادی به من کردند و من قدردان انها هستم.
اگرچه طی سال های اخیر ترانه های متعددی در حوزه های ملی میهنی پیش روی مخاطبان قرار گرفته، اما فرآیند تولید بسیاری از این قطعات به گونه ای بوده که گروه تولید فقط مایل به تولید صِرف یک اثری بوده که بتواند کارنامه مدیریتی مجموعه مورد نظر را در این کارها پر کند. شرایطی که موجب فراموشی محض این ترانه ها و آثار موسیقایی شده اند. اما به قطع یقین هستند در این میان آثار و ترانه هایی مانند قطعه «خاک دلیران» که در حوزه موسیقی پاپ توانسته از خود یادگاری خوبی برای ذهن شنیداری مخاطبان باقی بگذارد.