خبرگزاری مهر - گروه هنر- علیرضا سعیدی: بنیاد فرهنگی هنری رودکی یکی از مهم ترین مجموعه های فعال حوزه فرهنگ و هنر است که از آغاز فعالیت های خود در قالب مؤسسه ای عمومی اما غیردولتی در آبان ۱۳۸۲ با ادغام واحدهای مختلف مجموعه تالار وحدت، مجموعه فرهنگی انقلاب اسلامی (برج آزادی) و دیگر نهادهای تابعه میزبان گروه های مختلف فعال در عرصه فرهنگ و هنر و مخاطبان در این مجموعه بوده است. مجموعه ای بسیار مهم و استراتژیک برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که به دلیل داشتن بسیاری از امکانات عمرانی و تجهیزات، به عنوان یکی از ارکان اصلی فعالیت های وزارت فرهنگ به ویژه در حوزه های موسیقی، هنرهای تجسمی و هنرهای نمایشی به حساب می آید.

به دلیل همین شرایط که می توانیم از آن به عنوان مجهزترین و با کیفیت ترین امکانات یاد کنیم، محل بحث و تبادل نظر بسیاری از فعالان عرصه فرهنگ و هنر در میان اهل رسانه، هنرمندان، مدیران و مهم تر از همه برای مخاطب بوده است. مجموعه ای که اکنون با مدیریت بر تالار وحدت به عنوان هسته اصلی برگزاری فعالیت های هنری کشور در حوزه های تئاتر و موسیقی، تالار رودکی به عنوان یکی از با کیفیت ترین مجموعه های اجرای موسیقی، مجموعه برج آزادی و امکانات مثال زدنی اش، تالار فردوسی به عنوان تنها تالار اجرای نمایش عروسکی، تالار حافظ به عنوان یکی از پرظرفیت ترین تالارهای اجرای آثار نمایشی و فرهنگسرای نیاوران به عنوان یکی از مهم ترین مجموعه های فرهنگی هنری پایتخت به ویژه در شمال تهران به مجموعه ای استراتژیک و مهم تبدیل شده که مدیریت آن آسان نیست.

آنچه اکنون در حوزه مدیریتی یکی از مهم ترین مجموعه های فعال حوزه فرهنگ و هنر مورد توجه است، نحوه برنامه ریزی، توزیع امکانات و کیفیت و کمیت اجراهایی است که در سه حوزه تئاتر، موسیقی، هنرهای تجسمی و البته آموزش هدایت و راهبری می شود. شرایطی بسیار مهم و پر مسئولیت که از زمان طرح پیشنهاد تشکیل بنیاد در دولت در تیر ۱۳۷۹، تصویب آن در اسفند ۱۳۷۹ توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی و ابلاغ به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تشکیل بنیاد در فروردین ۱۳۸۰ تا امروز که ۲۲ سال از تأسیس این مجموعه می گذرد در برگیرنده مسیر پرفراز و نشیبی بوده که می تواند در ابعاد مختلف مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد.

در آنچه به عنوان «مأموریت» در حوزه فعالیت های بنیاد فرهنگی هنری رودکی منتشر شده، ایجاد بستر فعالیت های حرفه ای، هنری و ادبی در تولید و عرضه هنر، تلاش در تبیین و نشر مبانی نظری هنر و نمونه سازی در زمینه هنر دینی و ملی، توسعه فضاهای هنری از طریق ساخت، بازسازی و فعال کردن تالارها و مراکز هنری و بهره گیری از امکانات موجود و جلب مشارکت اشخاص حقیقی و حقوقی، دولتی و غیر دولتی در توسعه فعالیت های هنری و ادبی، شناخت و به کارگیری استعدادهای درخشان هنری و ادبی در سطح داخلی و بین المللی، بزرگداشت و معرفی هنرمندان و ادیبان برگزیده پیشکسوت در حوزه های مختلف هنر و ادب، جلب مشارکت عمومی در فعالیت های هنری و ادبی، تشکیل شرکت ها، مؤسسات و گروه های مرتبط با اهداف و وظایف بنیاد، تربیت کادر فنی خبره در زمینه خدمات تخصصی، پشتیبانی فنی و تجهیزات هنری از طریق برگزاری دوره های آموزشی تخصصی هنر، افزایش توان کمی و کیفی تولید و عرضه آثار هنری و ادبی و تشکیل کارگاه ها و دوره های هنر، حمایت مادی و معنوی از آفرینش های حرفه ای هنرمندان کشور، فراهم ساختن محیط های مناسب و سالم برای فعالیت علاقه مندان هنر جزو مهم ترین ها هستند، عبارات و کلیدواژه هایی که باید دید بنیاد رودکی در تحقق کدامیک از آنها موفق بوده است.

کنکاش در «ساختار سازمانی» بنیاد رودکی نیز دربرگیرنده بررسی نکات متعددی است که هم در کارکردها و هم در حوزه هیأت مدیره و هیأت امنا می تواند مورد بررسی های بیشتری قرار گیرد، شرایطی که در کنار مواردی چون همکاری و تعامل مؤسسات فرهنگی و هنری داخلی و خارجی در جهت تبادل آثار هنری و اجرای برنامه ها، ارائه مشاوره، مشارکت یا مباشرت در اداره مراکز فرهنگی و هنری کشور، برگزاری همایش ها و جشنواره های هنری و ادبی و شرکت در جشنواره ها و گردهمایی های هنری و ادبی داخلی و خارجی، تشکیل آرشیو ملی از آثار موسیقی و نمایش و ایجاد بانک اطلاعاتی مورد نیاز، تحقیق و پژوهش به منظور دستیابی به روش های پیشرفته فناوری تولید و اجرای اشکال مختلف و هنر، جذب و بررسی و تدوین طرح های مناسب تولید و اجرای هنرهای نمایشی و موسیقیایی به منظور پاسخ گویی به نیازهای تخصصی جامعه هنری، ارائه مشاوره های تخصصی و خدمات هویت هنری و فنی در راه اندازی فضاهای هنری، بررسی و تحقیق در زمینه تولید و اجرای برنامه های هنری ویژه گروه های سنی خردسال و در پرکردن اوقات فراغت آنان و بسیاری از موارد دیگر به عنوان «وظایف» تعریف شده بنیاد رودکی، مشتمل بر ملاحظاتی است که درباره هریک می توان به گزاره های رسانه های متعددی رسید. گزاره های که در عملی شدن و نشدن آنها نکات و انتقادات و نظراتی مطرح می شود که می بایست مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

طبیعتاً پیرامون آنچه به عنوان اهداف و وظایف بنیاد فرهنگی هنری رودکی تعریف شده، نحوه مدیریت بر این مجموعه نیز می تواند به عنوان یکی از مهم ترین مباحث مطرح شده در این سال ها حول محور فعالیت های بنیاد به حساب آید. فرآیندی به شدت حساس و البته پیچیده که به دلیل ساختار مدیریتی بنیاد که به نوعی وابسته به هسته اصلی حوزه وزارتی بوده و اینکه نحوه مدیریت این مجموعه در اختیار معاونت امور هنری وزارت خانه نیست می تواند دربرگیرنده حساسیت ها، فراز و نشیب ها و نکات فراوانی باشد که کار مدیریتی چنین مجموعه ای را سخت تر کند.

به هر ترتیب پس از اینکه مهدی مسعودشاهی به عنوان اولین مدیرعامل بنیاد رودکی تا پایان سال ۱۳۸۶ به فعالیت مشغول بود، افرادی چون علی اصغر امیرنیا، حسین پارسایی، حسین سیفی، بهرام جمالی، علی اکبر صفی پور و مهدی افضلی عهده دار یکی از استراتژیک ترین و مهم ترین مجموعه های مرتبط با فعالیت های فرهنگی هنری کشورمان بودند که در دوره مدیریتی هرکدام، حواشی و مسائل مختلفی هم پیش روی آنان قرار گرفت که می توان در فرصتی مناسبت به کنکاش و نقد و بررسی هریک پرداخت.

شرایطی که این بار در مسیر یکی از جوان ترین مدیران این مجموعه به نام مهدی سالم قرار گرفت که از روز بیست سوم دی ماه سال ۱۴۰۱ به عنوان مدیرعامل این نهاد منصوب شد.

مدیری چهل ساله و دانش آموخته دکترای مدیریت فرهنگی که در بیست و سوم دی ماه ۱۴۰۱ پس از حضور در مدیریت شبکه امید، عضویت در هیأت مدیره کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ریاست مرکز اطلاع رسانی وزارت ارتباطات و مدیریت فرهنگ سازی مرکز رسانه های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با حکم محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مأموریت یافت تا ضمن اجرای آنچه از آنها به عنوان وظایف و فعالیت های مدیریت بر بنیاد رودکی یاد می شود، موضوعاتی چون تعامل ویژه با هنرمندان اصحاب فرهنگ و هنر، حمایت از آفرینش های حرفه ای هنرمندان سراسر کشور متناسب با راهبرد عدالت فرهنگی را به عنوان اولویت های مهم مد نظر قرار دهد.

وی در همین چند ماهی که از عمر مدیریتی اش بر یکی از مهم ترین مجموعه های فرهنگی هنری کشور می گذرد، با حواشی زیادی روبرو شده که هم در حوزه تئاتر و هم در حوزه موسیقی موجب ظهور و بروز اتفاقاتی شده که برای او دربرگیرنده آزمون سختی در حوزه مدیریتی اش است، شرایطی که به ویژه در حوزه های موسیقی و تئاتر بیشتر مورد توجه هنرمندان، رسانه ها و مخاطبان قرار گرفته و برای او مشتمل مواجهه با مواردی است که برای عبور از آنها می بایست استراتژی مناسب و منطقی را اتخاذ کند. چارچوبی بسیار سخت و پرچالش که باید دید طی روزها و ماه های پیش رو دربرگیرنده چه دیدگاه و قضاوتی از سوی رسانه ها و منتقدان و مخاطبان و هنرمندان خواهد بود.

مهدی سالم که به لحاظ شخصیتی و رفتاری مدیری آرام و متواضع به نظر می آید، پس از عبور از یک دوره هشت ماهه مدیریتی خود بر مجموعه بنیاد رودکی بود که سرانجام پذیرفت تا در یک گفتگوی رسانه ای اولین مصاحبه مشروح خود را پیرامون فعالیت های مجموعه تحت مدیریت خود طی مدت حضورش انجام دهد، مصاحبه ای که قطعاً دربرگیرنده سوالات و پرسش های بیشتری هم بود، اما به دلیل کمبود وقت وی و همچنین گستردگی فعالیت های بنیاد بیان برخی دیگر از جزئیات و پرسش ها به وقت دیگری موکول شد.

آنچه می خوانید بخش اول گفتگوی خبرنگار مهر با مهدی سالم مدیرعامل بنیاد فرهنگی هنری رودکی است که پیرامون فعالیت های این مجموعه در دوران مدیریتی وی رخ داده است.

* فکر می کنم این اولین گفتگوی رسمی و مشروح شما با رسانه ها پس از حضور در این سمت است، گزارش مختصری از آن چه تا امروز در بنیاد رودکی به واسطه مدیریت شما رخ داده، ارائه می کنید.

تقریباً از ابتدای بهمن سال گذشته بود که وارد بدنه بنیاد فرهنگی هنری رودکی شدم، شرایطی که مصادف با برگزاری جشنواره های تئاتر، موسیقی و هنرهای تجسمی فجر بود و شرایطی را برای ما ایجاد کرد که به شدت مشغول برگزاری این رویدادها باشیم. پس از برگزاری این رویدادها بود که وارد ماه مبارک رمضان و سپس عید نوروز شدیم. بنابراین اواخر فروردین امسال فعالیت های ما رسماً در مدار مدیریت جدید بنیاد قرار گرفت. شرایطی که ابتدا با پروژه سنگین نمایشی به نام «هفت خان اسفندیار» آغاز شد و حجم زیادی از فعالیت های ما را در تالار وحدت به خود اختصاص داد. ما در در بنیاد رودکی احساس راحتی بیشتری دارم و اگرچه فشار کارهای این مجموعه برای من و همکارانم بسیار بالاست اما طبیعتاً استرس مدیریت بر آنتن زنده فشار مضاعفی و حساسیت های زیادی دارد که کار برای مدیریت در تلویزیون سخت و دشوار می کند همین فضای پرکار بود که فعالیت دیگر نهادها و مجموعه های زیر پوشش بنیاد از جمله تالار رودکی، فرهنگسرای نیاوران، سالن دهلوی و برج آزادی را هم پیگیری می کردیم که همه این مجموعه ها به تنهایی دربرگیرنده کارهای زیاد و متنوعی بود که به زودی گزارش کاملی از این فعالیت ها را به رسانه ها اعلام خواهیم کرد.

در همین چارچوب و فعالیت های بسیار خوبی که به واسطه تلاش هنرمندان و همکاران بنده در بنیاد رودکی شکل گرفت، ما در سال گذشته با اتفاق متفاوتی در سطح کشور مواجه بودیم که قسمت عمده اش هدف اصلی دشمن بود. هدفی که بخش اصلی آن متمرکز بر چهره های فرهنگی، هنرمندان و ورزشکاران سرشناسی بود که گذر از آن هم کار بسیار پیچیده ای بود. شرایطی که خوشبختانه بخش عمده ای از حل و فصل آن به عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود و با تدابیری که در وزارت خانه و شجاعت آقای وزیر انجام گرفت ما توانستیم به نحو مناسبی از این شرایط عبور کنیم.

جالب است بدانید روزی که به بنیاد رودکی آمدم، رفقایم در حوزه موسیقی گفتند کار بسیار سختی در پیش دارم و ممکن است با عدم حضور هنرمندان مواجه شوم. ولی همین الان که مشغول گفتگو با شما هستم، به لطف خدا و تلاشی که در این زمینه صورت گرفته، تالار وحدت و تالار حافظ نه تنها تا پایان امسال که تا محرم سال ۱۴۰۳ هم به طور کامل پر از برنامه اند و جای خالی نداریم در حوزه موسیقی هم شرایط بسیار خوبی داشتیم، طوری که هم در کنسرت ارکستر ملی ایران که با حضور استاد فخرالدینی برگزار شد و هم دیگر برنامه ها در وضعیت مطلوبی هستیم.

درباره ارکستر سمفونیک تهران، پس از سال ۱۳۹۷ هیچ آزمونی در بدنه ارکسترها برگزار نشده بود، اما به واسطه همراهی و تلاشی که در این زمینه شد، ما در این حوزه ساماندهی هایی را برای برگزاری آزمون انجام دادیم که به واسطه این آزمون از حضور نوازندگان جدید و مستعد نیز بهره مند شویم. دوران کرونا باعث شد خیلی از مشکلاتی که در بنیاد رودکی وجود داشت، به چشم نیاید، اساساً برنامه چنانی وجود نداشت. حتی بعد از کرونا و وقتی این چرخ می خواست به روال بیفتد، به حوادث سال گذشته برخورد کردیم که برخی از کارها را دوباره به تعویق انداخت. الان که داریم کار را پیش می بریم باید فضای قبل از کرونا را مرور کنیم و برای مشکلاتی که به چشم نمی آمد، کاری کنیم. من سومین مدیرعامل بنیاد رودکی در دولت سیزدهم هستم و آقایان افضلی و زین العابدین تلاش فراوانی کردند و من سعی می کنم مسیر آنها را ادامه دهم.

* با توجه به سابقه مدیریت شما در صدا و سیما، مدیریت در رسانه ملی آسان تر است یا در مجموعه ای به نام بنیاد رودکی؟

البته در سال های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۰ قبل از حضور در صدا و سیما در وزارت فرهنگ بودم، اما بعد به صدا و سیما و سپس وزارت ارتباطات رفتم و حالا دوباره به وزارت فرهنگ بازگشته ام. جنس مدیریت در این ۲ مجموعه در ظاهر مواجهه با هنرمندان است، اما تفاوت های بسیاری با هم دارد.

در صدا و سیما با آنتنی مواجهیم که مخاطبان میلیونی دارد و در سراسر ایران به تماشای یک برنامه می نشینند. کار به مراتب حساسیت بیشتری نسبت به آثار اجرا شده در مجموعه ای چون بنیاد رودکی دارد که مخاطبش خاص و محدودند و به فضای فرهنگ و هنر بسیار متفاوت از آنچه در رسانه ملی پخش می شود، نگاه می کنند. واقعاً نمی توانم بگویم مدیریت در کدام یک از این ۲ مجموعه سخت تر است ولی در بنیاد رودکی احساس راحتی بیشتری دارم و اگرچه فشار کارهای این مجموعه برای من و همکارانم زیاد است، اما استرس مدیریت بر آنتن زنده فشار مضاعف و حساسیت زیادی دارد که کار را برای مدیریت در تلویزیون سخت می کند. در مدیریت بنیاد رودکی دقت، توجه به کیفیت و نظارت بر انجام مطلوب کارها مورد بسیار مهمی است که باید پیش روی مدیریت آن قرار بگیرد. فکر می کنم تا به امروز کارهای خوبی صورت گرفته است.

*آقای سالم یکی از مهم ترین نکاتی که در این مدت دربرگیرنده فراز و نشیب های زیادی هم بود و هست، بحث حضور بنیاد فرهنگی هنری رودکی در کنار معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. شرایطی که به نظر می آید در کنار بسیاری از فعالیت ها و همکاری های مشترک از جمله ساختار مدیریتی ارکسترها و دیگر حوزه ها که در این زمینه می تواند وجود داشته باشد، دربرگیرنده اختلاف نظرهایی در حوزه محتوا و فعالیت هاست که می تواند از جهات بسیاری مورد توجه قرار گیرد. آیا در موقعیت فعلی آن تعاملی که می بایست در انجام و اجرای پروژه ها بین بنیاد رودکی و معاونت هنری باشد، وجود دارد یا خیر؟

ببینید بنیاد رودکی یک نهاد عمومی غیردولتی است، به عبارتی آنچه در اساسنامه این مجموعه تعریف شده، مبتنی بر این نکته است که ما همانند معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نقش حاکمیتی، نظارتی و مواردی از این دست را نداشته و در تعریف فعالیت های پیش رو با این مجموعه تفاوت داریم. در واقع ما حد واسط حاکمیت، هنرمندان و مخاطبان هستیم و هیچ وقت هم در حوزه حاکمیت وارد نمی شویم. البته این نکته را هم توضیح بدهم تفاوت ما با مجموعه ای چون معاونت امور هنری این است که با توجه به حضور هیأت امنا و هیأت مدیره بنیاد رودکی، ما به نوعی سیاست های حاکمیت را در بنیاد منعکس می کنیم و مسیر را بر اساس این سیاست ها پیش می بریم، لیکن حاکمیت نیستیم. بنابراین من نمی توانم بگویم که اینها ۲ نهاد موازی با هم هستند. بنیاد رودکی ابزار و نهادی است که مدیرعامل آن با حکم وزیر ارشاد منصوب می شود اما وظیفه اش دخالت در امور حاکمیتی حوزه فرهنگ نیست.

اینکه ما چقدر با معاونت امور هنری هماهنگ هستیم، فقط می توانم به این فرآیند اشاره کنم که آغاز کار من با بنیاد رودکی مصادف با شروع جشنواره های هنری فجر بود که مجموعه های تحت پوشش بنیاد با تمام امکانات در اختیار ستاد برگزاری جشنواره ها بود. مسیری که حتی به فضاهای تخصصی چون مد و لباس هم مرتبط شد و ما در این زمینه فعالیت هایی را انجام دادیم. به عنوان مثال همان ماجرای ارکستری که به آن اشاره کردید، سیاست کلی دارد که طبیعتاً ساختار آن نمی تواند به عهده یک نهاد دولتی باشد، لیکن باید از ساختار دولتی و حاکمیت تبعیت کند که بهترین مجموعه در این زمینه بنیاد رودکی است. چرا که به اعتقاد من از نظر تجهیزات و سخت افزار بهترین مجموعه برای اداره کردن ارکسترهاست.

* پس شما قائل به این هستید که اکنون در حوزه فعالیت های معاونت امور هنری و بنیاد رودکی موازی کاری وجود ندارد؟

قطعاً هیچ موازی کاری اتفاق نمی افتد. البته بعضاً ما شوراهایی در بنیاد رودکی داریم که شاید در معاونت امور هنری هم باشد اما ما تصمیم گیرنده در حوزه عملیاتی خود بنیاد هستیم و برای هیچ مجموعه ای صندوق اعتباری هنر اگر تیم کارشناسی داشته باشد و در اساسنامه اش تولی گری مکان های فرهنگی هم گنجانده شده باشد می تواند مدیریت فرهنگسرای نیاوران را به عهده بگیرد. ولی اتخاذ چنین تصمیماتی، کلان تر از بنیاد است که باید در معاونت امور هنری یا در معاونت توسعه منابع وزارت خانه مورد بررسی قرار گیر در خارج از بنیاد نه تصمیم گیری، نه برنامه ریزی و نه اقدامی می کنیم. شاید دوستان نظراتی برای حوزه هایی نظیر تئاتر و موسیقی داشته باشند. شاید ما هم نظراتی داشته باشیم اما اینها به موازات نیست و متناسب با منافع بنیاد تعریف شده است.

* در حال حاضر نهادهای تابعه بنیاد فرهنگی هنری رودکی کدام مجموعه ها هستند؟

برج آزادی، تالار حافظ، خبرگزاری هنرآنلاین، تالار رودکی، تالار دهلوی از مجموعه های تابعه بنیاد فرهنگی هنری رودکی هستند. البته طبق قرار دادی که با معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داریم، اجازه بهره برداری از مجموعه فرهنگسرای نیاوران هم به بنیاد واگذار شده که البته تاریخ این قرار داد نیز به اتمام رسیده است و مجموعه های مرتبط در حال بررسی هستند که این فرهنگسرای نیاوران به بنیاد رودکی واگذار شود یا خیر...

* البته شنیده شده فرهنگسرای نیاوران قرار است به مجموعه صندوق اعتباری هنر واگذار شود...

یکی از مجموعه های علاقه مند به مدیریت نیاوران، صندوق اعتباری هنر است که اکنون در دست بررسی است که آیا بر اساس اساسنامه می شود این کار را کرد یا نه؟ آیا صندوق بر اساس قوانین و اساسنامه می تواند نظارتی بر محتوا داشته باشد؟ صندوق اعتباری هنر اگر تیم کارشناسی داشته باشد و در اساسنامه اش تولی گری مکان های فرهنگی هم گنجانده شده باشد می تواند مدیریت فرهنگسرای نیاوران را به عهده بگیرد. ولی اتخاذ چنین تصمیماتی، کلان تر از بنیاد است که باید در معاونت امور هنری یا در معاونت توسعه منابع وزارت خانه مورد بررسی قرار گیرد.

* در این مدتی که جنابعالی در مدیریت بنیاد رودکی حضور داشتید، اتفاقات ریز و درشتی در این مجموعه افتاده که کم چالش هم نبودند؛ اتفاقاتی نظیر حواشی کنسرت گروه «لیان» که به درستی توسط بنیاد رودکی با همکاری حراست معاونت هنری مدیریت شد که انصافاً جای تقدیر و تشکر دارد. شرایطی که مجموعه بنیاد رودکی، معاونت هنری، دفتر موسیقی و حراست در برابر بی قانونی ایستادند تا این برنامه طبق روال و مجوزی که در اختیار دارد، پیش روی مخاطبان قرار گیرد. با اتکا به چنین رویکردی آیا بنیاد رودکی برنامه جامعی به واسطه همکاری با دیگر مجموعه ها برای عدم تکرار چنین اتفاقاتی دارد؟

کنسرت گروه لیان بوشهر در چهار روز برنامه ریزی شده بود. روز اول تقریباً بی حاشیه برگزار شد، روز دوم یک حاشیه ویدئویی در رسانه های خارجی پیرامون یک دقیقه پایانی کنسرت منتشر شد که وقتی راهنمایان فرهنگی تالار از سالن خارج می شوند تا آماده سازی خروج تماشاگران را انجام بدهند، عده ای خلاف قانون عمل می کنند. شرایطی که واقعاً برای ۱۲۰ دقیقه اجرا قابل اعتنا نیستد ولیکن باید سعی کنیم همین اتفاق هم نیفتد، موضوعی که بلافاصله با واکنش مواجه شد و ما همراه با مدیرکل دفتر موسیقی و مسئولان دیگر با تهیه کننده و خواننده صحبت کردیم و آنها هم از موضوع پیش آمده ابراز ناراحتی کردند. اما روز تمام تلاشم را می کنم که هر دو روی سکه لغو کنسرت ها از آنهایی که هدفشان تعطیل کردن برنامه های امیدآور بین مردم است تا قانون شکنی حین اجرای برنامه ها به اهدافشان نرسند پایانی کنسرت دوباره با یک بی قانونی دیگر مواجه شدیم و عده ای می خواستند بدون مجوز وارد تالار شوند. شرایطی که موجب شد آنها رفتار خارج از شئون را انجام دهند که برخورد فیزیکی با همکارانم یکی از این کارهای ناشایست بود.

ما همان طور که با همان اندک مخاطبان که در یک کنسرت خلاف قانون را مرتکب می شوند، اقدامات قانونی را انجام می دهیم، به طور حتم با کسانی هم که بخواهند بدون هیچ گونه مجوزی وارد سالن برگزاری کنسرت شوند و رفتار خارج از شئونی داشته باشند نیز برخورد می کنیم. ما موظف به اجرای قانون به نحو درست و قاطع آن هستیم و مطمئن باشید این بی قانونی از طرف هر کسی باشد اقدامات لازم را انجام می دهیم. در این ماجرا هم دوستان من در حراست و همه بخش های مرتبط پای کار بودند و از اقدام ما دفاع کردند؛ زیرا دفاع از کیان فرهنگی یک مجموعه فرهنگی مانند تالار وحدت یکی از مهم تریم وظایف ماست و باید در این زمینه هم پاسخگو باشیم.

اینکه از این پس چه اتفاقی می افتد، باید پاسخ بدهم در این پرونده مراجع قضائی کارهای مربوط به خودشان را انجام می دهند. من هم به عنوان مدیرعامل بنیاد رودکی تمام تلاشم را می کنم که هر ۲ روی سکه لغو کنسرت ها اعم از آنهایی که هدفشان تعطیل کردن برنامه های امیدآور بین مردم است به اهدافشان نرسند. از سوی دیگر طبیعتاً در برابر بی قانونی و قانون شکنی هم می ایستیم.

*قطعا که برنامه شما در این حوزه مرتبط با برخوردهای قهری نیست؛ چرا که این روزها به شدت هجمه هایی صورت گرفته که تلاش می کنند، فرآیند مورد نظر در این چارچوب را وارد چالش و حاشیه هایی کنند که طبیعتاً می تواند مدیریت مجموعه های مختلف را با فضای متفاوتی روبرو کند.

ما براساس قانون نمی توانیم برخورد کنیم. این ضابط قضائی است که مسئولیت برخورد را دارد. ما می توانیم تذکر بدهیم یا تدابیر درستی انجام دهیم. اگر تدابیر ما برای برنامه هایمان درست باشد شاهد این موضوعات نخواهیم بود.

* قبل از اینکه بخواهم وارد مدیریت شما در بنیاد رودکی پیرامون حوزه موسیقی شوم، مایلم به نکاتی درباره فعالیت های بنیاد در حوزه تئاتر اشاره کنم. اینکه مجموعه بنیاد طی سال های گذشته متأسفانه آنچنان که باید در حوزه های حمایتی به ویژه هنرمندان جوان و دغدغه مند و مستعد برنامه مدونی نداشته و آنچه در مجموعه هایی چون تالار وحدت و یا تالار حافظ روی صحنه رفته، عمدتاً اختصاص به اجرای آثار نمایشی بوده که به اصطلاح از آن به عنوان «تئاتر لاکچری» یاد می شود که بدون حمایت های مالی از سوی تهیه کنندگان و مجموعه دولتی و غیر دولتی متمول نمی توانند روی صحنه باشند. بله این را می پذیرم که اجرای تئاتر در مجموعه ای چون تالار وحدت دربرگیرنده ملاحظات فنی، مالی و محتوایی فراوانی به لحاظ کارگردانی و نظارت و فرآیند تولید است، اما جنابعالی به عنوان یک مدیر جوان برآمده از نسل جدید مدیران فرهنگی کشورمان بنا ندارید، تالارهای تابعه بنیاد رودکی به ویژه تالار وحدت را به دست هنرمندان جوان و مستعدی بسپارید که می توانند در کنار هنرمندان پیشکسوت حرف های تازه ای برای گفتن داشته باشند. موضوعی که طی سال های اخیر غیر از ماجرای تالار حافظ آنچنان که باید در حوزه محتوایی آثار نمایشی به صحنه رفته در تالار وحدت کمتر مشاهده شده اند.

من در پاسخ به پرسش شما باید یک برگشت به عقب داشته باشم. ببینید ما یک نهاد عمومی غیردولتی هستیم که در حوزه «درآمد هزینه ای» به فعالیت ادامه می دهیم. در حوزه بودجه نیز برای حفظ و نگهداری از ابنیه و خدمات ارائه شده از دولت کمک می گیریم. بنابراین در حوزه میزبانی از هنرمندان و گروه های هنری در تالار وحدت ملاحظاتی می بایست وجود داشته باشد که امری اجتناب ناپذیر است. همان گونه که برای یک هنرمند تجسمی ارائه و نمایش اثر در موزه هنرهای معاصر اهمیت دارد و به نوعی یکی از مهم ترین دستاوردهای او محسوب می شود و از سوی دیگر اکثر گروه های هنری آرزو دارند تا در مجموعه ای چون تالار وحدت به اجرای برنامه بپردازد، بنابراین ما باید نهایت تلاشمان را انجام دهیم تا این چارچوب در مکانی مانند تالار وحدت حفظ شود. بله اینکه ما باید جایی برای معرفی آثار هنرمندان مستعد و جوان کشور داشته باشیم، شکی نیست. اما اینکه چگونه از این هنرمندان جوان و با استعداد حمایت کنیم هم مهم است. یعنی باید به نوعی تقسیم بندی وظایف شود.

بنده در دوره ای که آمدم، اگر هنرمندی پنج اثر نمایشی را کارگردانی نکرده بود، نمی توانست در تالار حافظ اجرای عمومی داشته باشد. اما بنده به کرات مجوزهایی را صادر کردم که در حمایت از هنرمندان تازه کار و مستعد بود. حتی با دست خط خودم برای آن دسته از آثار و تقاضایی که رد شده بود، نوشتم: «مگر ما وظیفه نداریم از هنرمندان با استعداد و جوان حمایت کنیم؟ پس چرا رد کردید؟»؛ البته اینکه تالار وحدت را در اختیار این گروه های جوان قرار دهیم، موضوعی است که می بایست روی آن بیشتر تمرکز کنیم. چرا که تالار وحدت میراثی بی نظیر در کشور است. ضمن اینکه عزیزانی که می خواهند برای بار اول روی این صحنه کارشان را اجرا کنند، نه برایشان صرفه اقتصادی دارد و نه می توانند سالن را پر کنند و نه می توانند به درستی از امکانات ماشینری ما استفاده کنند. یعنی ما حتی نگرانیم به خاطر کم تجربگی آسیبی به سازه های ما وارد شود. بنابراین اغلب این آثار را به تالار حافظ یا برج آزادی ارجاع می دهیم. اتفاقاً در همین زمینه هم اتفاقات خیلی خوبی در این مجموعه ها افتاده و می توان گفت این مجموعه ها مکمل فعالیت های موسیقایی و نمایشی بنیاد رودکی است.

ما در حوزه کودک و نوجوان پذیرای آثاری در فرهنگسرای نیاوران هستیم. یعنی تلاش کردیم براساس تقسیم بندی که در این زمینه صورت گرفته و بر اساس نوع چیدمان مجموعه های بنیاد را دارای تعریف کنیم که قطعاً فضای مناسبی برای هنرمندان تازه کار و جوان هم هست.

ادامه دارد...