یکی از نوازندگان سازهای کوبه ای که این روزها در پروژه «با من بخوان» حضور دارد، ضمن ارائه نقطه نظراتش درباره این رویداد از ویژگی های همکاری با علیرضا قربانی سخن گفت.

به گزارش خبرنگار مهر، زکریا یوسفی نوازنده سازهای کوبه ای که از سال ۱۳۸۱ با علیرضا قربانی همکاری می کند و این روزها همراه با او در کاخ سعدآباد اجرا دارد، درباره همکاری خود با این خواننده گفت: ۲۰ سال است که در کنار علیرضا قربانی هستم و با تمام آهنگسازانی که با او همکاری کرده اند نیز همکاری داشته و در اکثر کنسرت های داخلی و خارجی در کنارش بوده ام. همکاری این سال ها با علیرضا قربانی همیشه برای من افتخار بوده است و چه از نظر اخلاقی و چه از نظر هنری از او آموخته ام.

این هنرمند درباره بازگشت به صحنه پس از کرونا عنوان کرد: خوشبختانه پس از وقفه ای چهار ساله، این روزها توانسته ایم در خدمت علاقه مندان و مردم تهران باشیم، البته پیش از تهران نیز در شهرستان ها حضور داشتیم که با استقبال خیلی خوبی مواجه شد.

این نوازنده کنسرت در شهرستان ها را بسیار جذاب ارزیابی کرده و گفت: در شهرستان ها نسبت به تهران کنسرت های کمتری برگزار می شود و به نوعی ترافیک کنسرتی وجود ندارد، همین مساله باعث می شود مردم با شور و اشتیاق بیشتری حاضر شوند و انرژی بسیاری به ما منتقل کنند تا بدون خستگی و با تمام وجودمان برنامه را پیش ببریم.

یوسفی درباره سال های فعالیت علیرضا قربانی و آثاری که خلق کرده است، تصریح کرد: علیرضا قربانی در طول سال های فعالیتش، در همکاری با آهنگسازان مختلف، توانسته است آثاری را خلق کند که علاوه بر تکنیکی بودن، مورد علاقه مردم نیز باشد.

وی بیان کرد: گاهی آثار ارائه شده توسط خوانندگان آنقدر به سمت فنی بودن می رود که مخاطبان از آن فاصله می گیرند همچنین خلاف این موضوع نیز صادق است یعنی اثر منتشرشده آنقدر عامیانه می شود که برخی ابعاد فنی را از دست می دهد، پس باید به همه جنبه ها توجه کرد. قربانی هم آثار مردم پسندی را خلق کرده است و هم به فضای ملودی ها، تنظیم، ارکستراسیون و دیگر جنبه ها توجه می کند، او اصولاً بهترین تیم را از نظر فنی کنار خود داشته و با نوازندگان درجه یک همکاری کرده است.

این نوازنده سازهای کوبه ای با اشاره به سابقه طولانی همکاری اش با علیرضا قربانی گفت: نزدیک به ۲۰ سال است که با علیرضا قربانی همکاری می کنم و دیده ام که با چه سخت کوشی و کسب تجربه ای نزد نسل قبل و بزرگان موسیقی کلاسیک ایرانی همچون استاد علی تجویدی، استاد فرهاد فخرالدینی، دکتر حسین عمومی و… تلمذ کرده و موسیقی را آموخته است، او بدون هیچ حامی و با سخت کوشی و پشتکار و با اتاق فکر درست و مشورت با تیم فنی توانسته است پیشرفت کند.

وی افزود: قربانی برای پیشرفت در دنیای موسیقی به همه جنبه ها دقت می کند؛ همیشه در تلاش بوده است که نوازندگان و گروه شان به بهترین شیوه ممکن پیش روند، دیده شوند، کارشان عرضه شود و با آهنگساز رابطه خوبی برقرار کنند. این خواننده همچنین احترام بسیار زیادی برای مخاطب قائل است مثل در نظر گرفتن لوکیشن خوب و برگزاری کنسرت در شهرستان های مختلف. تا جایی که می دانم علیرضا قربانی در میان هنرمندان ایرانی بیشترین سفر را در کنسرت ها و جشنواره های بین المللی داشته است، چراکه در ۷۰ درصد آن ها حضور داشته ام. او به معنای واقعی سفیر فرهنگی موسیقی کلاسیک ایرانی است.

یوسفی ادامه داد: علیرضا قربانی با حفظ بسیاری از اصالت های موسیقی کلاسیک ایرانی، همیشه در زمینه خلاقیت، همراه بودن با نسل های جدید، نوآوری در سازبندی و استفاده از سازهای غیرایرانی پیشرو بوده است و این مساله به جذب مخاطبان بیشتر کمک می کند.

این هنرمند درباره استقبال مخاطبان از کنسرت های اخیر علیرضا قربانی بیان کرد: قربانی با احترام به تصمیم آهنگساز، نوازنده و تیم فنی، قاطعانه درباره آثارش تصمیم می گیرد و این مساله بزرگ ترین علت پیشرفت اوست تا جایی که استقبال بی نظیری از کنسرت هایش می شود و طرفداران پس از تمدید سانس های مختلف باز هم تقاضای برگزاری کنسرت دارند. تجربه، پشتکار، هم فکری و مراحل بسیار دیگر چنین نتیجه ای را برای یک هنرمند به وجود می آورد.

وی در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: هنرمند مردمی واژه سنگینی است، اما واقعیت این مساله را می توان در استقبال از کنسرت ها، هم خوانی مردم با قطعات چه در تهران و چه در شهرستان دید. گاهی من شعر برخی از قطعات را حفظ نیستم، ولی مردم آن ها را با شور و شعف از حفظ می خوانند، آن هم نوعی از موسیقی که چندان ساده نیست.

یوسفی ادامه داد: من با بسیاری از بزرگان موسیقی کلاسیک ایرانی همچون کیهان کلهر، شهرام ناظری، حمیدرضا نوربخش، برادران کامکار همکاری داشته ام، اما فرصت کسب تجربه های جدید، در کنار علیرضا قربانی و اعضای گروه او به من داده شده است. این فرصت های جدید شامل استفاده از سازهای مختلف و متنوع بود، مثلاً اولین کسی که در ایران از ساز بندیر استفاده کرد، من بودم یا همچنین جزو اولین کسانی بودم که همراه با علیرضا قربانی و در تور کنسرت های «دیدار» از ساز کاخون استفاده کردم. این فرصت ها نه تنها باعث شد که من از جنس سازهای مختلف در سازبندی های مان استفاده کنم بلکه نشان می دهد که قربانی چقدر روشن فکر است و موسیقی سنتی ایرانی را به سازهای اصیل ایرانی محدود نمی کند.

این نوازنده سازهای کوبه ای در بخش دیگری از صحبت هایش درباره حال و هوای کنسرت های کاخ سعدآباد عنوان کرد: انرژی و حال خوب مخاطب در رفتار و کردارش مشخص است. تا وقتی که ما نوازندگان این انرژی خوب را نگیریم و نشنویم، نمی توانیم با اشتیاق و توانمندی اجرا کنیم. استقبالی که از کنسرت های اخیر شده است، به طوری که هر شب حدود ۳ هزار نفر در کاخ سعدآباد حاضر می شوند، نشان دهنده علاقه مردم به علیرضا قربانی است و این انرژی و حال خوب به ما منتقل می شود.

این مدرس و پژوهشگر موسیقی نواحی درباره قطعه مورد علاقه خود گفت: یکی از قطعات محبوب من «عروج» است، چراکه در عین تنظیم زیبا، شعر خوبی دارد و خود من رهاتر آن را می نوازم. از طرف دیگر این قطعه ترکیبی از سازهای ایرانی و الکترونیک است.

یوسفی در پایان مطرح کرد: مردم با بسیاری از قطعات همچون «روزگار غریب» هم خوانی می کنند. این قطعات جدا از ملودی و تنظیم زیبا نمایانگر خاطرات شان است که در شرایط مختلف شنیده اند. قطعات باید مولفه های ملودی خاص را داشته باشند که مردم بتوانند با آن ها هم خوانی کنند؛ گاهی ملودی ها پیچیده هستند یا نمی توان نام ملودی روی آن ها گذاشت به همین دلیل مردم نیز نمی توانند با آن قطعه همراهی کنند. یکی از مولفه های ملودی این است که مردم پس از شنیدن، آن را زمزمه کنند یعنی در عین اینکه بُعد فنی آن در نظر گرفته شده باشد، مردم نیز با آن هم خوانی کنند و این مساله یکی از دلایل زیبایی ملودی است.



نویسنده: newsBot
همرسانی کنید:

نظر شما:

security code
طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان