به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری و رونمایی از آلبوم «آویشن و اندوه» به خوانندگی حسین نورشرق روز شنبه هفدهم تیرماه در مجموعه فرهنگان قریب برگزار شد.

حسین نورشرق خواننده آلبوم «آویشن و اندوه» در ابتدای این نشست رسانه ای ضمن ارائه توضیحاتی درباره آلبوم گفت: روند تولید این آلبوم قصه ای دارد که برای من جالب توجه است. البته من پیش از این، دو آلبوم دیگر را برای تولید و پخش داشتم که به نتیجه نرسید. اما آلبوم «آویشن و اندوه» شرایطی را ایجاد کرد که تصمیم گرفتم در سال ۱۳۹۸ خشت اول آن را بسازم. شرایطی که از برگزاری یک کنسرت در روسیه آغاز شد و در مسیری قرار گرفت که امروز شاهد انتشار و رونمایی آن هستیم.

وی افزود: این آلبوم به آهنگسازی سیاوش ولی پور تولید شده و دربرگیرنده حضور نوازندگان خارجی است که خوشبختانه با روند موسیقی ایرانی آشنا بودند. شرایطی که شاید به طور کامل در اختیار موسیقی ردیف دستگاهی ایران نباشد اما حس و حالی دارد که می تواند برای من و مخاطب جالب باشد.

این خواننده گفت: پروسه تولید یک آلبوم نقطه آغاز و پایانی دارد، اما آنچه برای من مهم بوده و هست تجربه انجام کاری است که انجام می شود. این شرایط هم سختی های خاص خود را دارد اما بی تردید برای من دربرگیرنده تجربیات شیرینی بود که در عین دشواری می تواند برایم جذاب باشد.

نورشرق درباره سبک و سیاق این آلبوم موسیقی گفت: این کار دربرگیرنده ۱۰ قطعه بود که یکی از این قطعات مجوز نگرفت و یک آهنگ هم دچار مشکل فنی شد که قبل از انتشار آن را از آلبوم خارج کردیم. در نهایت ما هشت قطعه داریم که دربرگیرنده حس و حال متفاوتی است و شامل ترکیبی از سازهای ایرانی و کلاسیک است و امیدوارم مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.

این خواننده موسیقی ایرانی ادامه داد: هیچ وقت در هنر اتفاق نویی به وقوع نمی افتد و آنچه انجام می شود، پدیده هایی است که قبلاً انجام گرفته است. موسیقی ایرانی هم با بیان جدیدتر مبتنی بر ذات و سرشت خود زمانی که هم آواز و هم ترانه زمانه خودش می شود، مخاطب هم با آن ارتباط برقرار می کند. من در این سال ها موسیقی ایرانی را برای کسانی اجرا کردم که اصلاً موسیقی ایرانی را نمی دانستند. در این چارچوب وقتی می بینم مخاطب از این موسیقی بی تفاوت عبور نمی کند موضوع برایم اهمیت پیدا می کند. آنچه برای من مهم بود این بود که این اثر بازتاب دهنده خوف و رجای هم نسلان خودم باشد و بتواند در حریم خصوصی آنها نفوذ پیدا کرده و در جمع ذهنی آن ها حضور داشته باشد.

نورشرق در بخش دیگری از این نشست خبری بود که درباره دیگر ویژگی های این آلبوم گفت: تمام تلاش خود را انجام داده ام تا آنچه پیش روی مخاطبان قرار می گیرد ارائه شکلی از بیان هنری برای تولید یک اثر موسیقایی باشد که بتواند با مخاطبان امروزی جامعه ما ارتباط برقرار کند. موضوعی که امروزه از اهمیت بسزایی برخوردار است و باید روی آن تمرکز بیشتری داشته باشیم. هدف این آلبوم بیان هنری یک حرکت فرهنگی هنری به واسطه موسیقی است. یعنی ارائه زبانی برای معرفی یک جهان بینی که بتواند برای مخاطب هم قابل فهم باشد. ما در دنیایی زندگی می کنیم که زیست انسان دچار تغییر و تحولات اساسی شده است. موضوعی بسیار مهم که حوصله شنونده را هم دچار دگرگونی کرده است و این کار تلاش کرده تا گوش شنیداری مخاطبان، جامعه ایرانی را بیشتر بشناسد.

خواننده آلبوم «آویشن و اندوه» گفت: سیاوش ولی پور آهنگساز خوش ذوقی است که به اعتقاد من آثارش ویژگی هایی داشت که دوست داشتم از او به عنوان آهنگساز این آثار استفاده کنم. شرایطی که حداقل برای من کار سختی بود. اتفاق دیگری که برای این کار افتاد، برگزاری چندباره این کنسرت قبل از ورود به فرایند آلبوم بود. کنسرت هایی که برای من موفقیت آمیز بود و شرایطی را ایجاد کرد که بتوانم کار عاشقانه ای را به مخاطب ارائه دهم. البومی که روایتگر رنج های یک عاشق است که یک روایت موسیقایی این اندوه و غم را روایت می کند. اندوهی که مختص نسل من است. نسلی که به موضوع عشق جور دیگری نگاه می کند و حالا آمده با یک آلبوم موسیقایی در ساختاری مینیمال شعرهایی را انتخاب کند که این تنهایی و مهجوریت نسل ما به مخاطب امروزی جامعه شناسانده شود.

وی ادامه داد: من خیلی امیدوارم این موسیقی وارد خلوت نسل من شود. نسلی که در کوچه ها و خیابان ها قرارهای عاشقانه چند ثانیه ای را تجربه کردند. عاشقانی که اکنون خیلی از آنها متاهل و درگیر زندگی هستند. نسلی که موهای سپیدی دارند که فرصت و زمان ازدست رفته ای داشتند شرایطی که روح من را همچنان خراش می دهد. من این نسل را خیلی دوست دارم که رنج های زیادی را به خود دیده است.

نیما جوان تهیه کننده و ناشر آلبوم «آویشن و اندوه» هم در این نشست رسانه ای اظهار کرد: برگزاری کنسرت یا اجرای صحنه ای دربرگیرنده شرایط متفاوتی است که قطعاً در برنامه ریزی های ما هست. صحبت های ضمنی هم برای این موضوع صورت گرفته است. اما بدون تردید باید مخاطب سنجی پس از شنیدن این آلبوم انجام داد تا بتوان برای برگزاری کنسرت تصمیم گیری کرد. به اعتقاد من این آلبوم یک روایت نو و متفاوت از موسیقی ایرانی است که با کلام حسین نورشرق شکل و شمایل متفاوتی دارد. این آلبوم در عین وفادار بودن به موسیقی علمی تمام تلاش خود را انجام داده که بتواند با گروه سنی مخاطب نوجوان هم ارتباط برقرار کند.