حامد شیخی نویسنده و کارگردان نمایش «بهرام به روایت هفت پیکر» که در تالار چهارسوی مجموعه تئاترشهر روی صحنه است درباره اجرای این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: جرقه تولید این اثر نمایشی سال گذشته که نمایش «شهرزاد به روایت سنمار» را به صحنه برده بودم، زده شد و به پیشنهاد رؤیا سپهری مشاور ادبی نمایش، تصمیم گرفتم ادامه داستان سنمار را به صحنه ببرم چون در واقع قصه سنمار ابتدای منظومه هفت پیکر است که ماجرای ساخته شدن خورنق به دست سنمار معمار را روایت می کند و مربوط به دوران کودکی بهرام گور می شود؛ زمانی که یزدگرد، پسرش بهرام را به سرزمین عرب می فرستد تا مانند فرزندان دیگرش در ایران کشته نشود و در همان زمان نُعمان قصر خورنق را برای پذیرایی از یزدگرد می سازد. از این رو به این نتیجه رسیدیم که قصه هفت پیکر را به صحنه ببریم. از طرف دیگر چون خود من نیز نسبت به بهرام پادشاه ایران عِرق ناسیونالیستی دارم و چون نام قدیم زادگاهم رفسنجان، بهرام آباد و قلمرو بهرام گور بوده دوست داشتم قصه اش را در قالب یک اثر نمایشی به صحنه ببرم.

وی ادامه داد: از ابتدا علاقه مند بودم که نمایش را در تئاترشهر به صحنه ببرم و وقتی نسخه اولیه نمایشنامه را نوشتم درخواستم را ارائه دادم اما چون نمی توانستیم به سرعت کار را برای بازبینی آماده کنیم شرایط اجرا برایمان فراهم نشد از این رو قرار بر این شد که در تالار حافظ به صحنه برویم که بازهم زمان پیشنهادی شان مناسب نبود و در نهایت قرار شد در تماشاخانه سپند اجرا داشته باشیم اما با آماده شدن فیلم کار، آقای طاهری مدیر تئاترشهر پذیرفتند که نمایش در تالار چهارسو اجرا داشته باشد.

شیخی درباره اجرای نمایش در شرایط این روزهای جامعه و واکنش هایی که نسبت به نمایش های روی صحنه وجود دارد، بیان کرد: معتقدم در شأن هنرمندان ما نیست که حرف دلشان را در فضای مجازی بزنند چون این کار را همه می توانند انجام دهند. بچه های تئاتری ثروتی به نام صحنه تئاتر دارند که در آنجا می توانند حرفشان را بزنند در حالی که اگر صحنه تئاتر را خالی کنند برای همیشه این امکان را از دست می دهند. ما می توانیم انتقاد و حرف دلمان را حالا می خواهد مربوط به هر طیف فکری که باشد به شکلی هنرمندانه و حتی در لفافه به تصویر بکشیم تا اینکه بخواهیم مثلاً در فضای اینستاگرام حرفمان را بزنیم. ما می توانیم از تجربیات گذشته در خدمت اتفاقات امروز استفاده کنیم و تاریخ را برای مخاطبانمان زنده کنیم.

کارگردان نمایش «داش آکل» یادآور شد: خود من از زمان کرونا تصمیم گرفتم کارگردانی کنم و سالی ۵ نمایش به صحنه بردم در حالی که قبلش فقط بازیگر بودم. چون متوجه شدم سالن های تئاتری در حال تعطیل شدن هستند از این رو تصمیم گرفتم به همراه گروهم نگذارم تئاتر تعطیل شود.

این کارگردان با اشاره به فضای کلاسیک و زبان آرکائیک نمایش درباره دیگر ویژگی های اثر توضیح داد: با وجود آرکائیک بودن زبان نمایش در بخش هایی با استفاده از شیوه فاصله گذاری برشت به زبان محاوره نزدیک می شویم و بازیگران با مخاطبان رو در رو صحبت می کنند. این نمایش در عین اینکه روایت زندگی بهرام گور را به تصویر می کشد در هر شب از اجرا یکی از روایت های هفت پیکر را به نمایش می گذارد. نمایش از زمان یزدگرد ساسانی که می خواهد بهرام را جانشین خودش کند، آغاز می شود و در ادامه به داستان تاج گذاری بهرام و عشق بهرام بر هفت دخترِ هفت گنبد می رسیم که هر کدام از این هفت دختر داستانی را برای بهرام روایت می کنند که هر شب یکی از آنها به نمایش در می آید. در واقع قصه خود بهرام را هم از زبان یکی از این دخترها می شنویم.

شیخی در پایان صحبت هایش متذکر شد: در اجرای این اثر نمایشی قطع نور نداریم و تمام صحنه ها در یکدیگر دیزالو می شوند و مخاطبان از ابتدا تا پایان نمایش اپیزودهای مختلف را در یک صحنه واحد می بینند و با تغیرات نور، فضاها تغییر می یابند. همچنین از عناصر مینیمال در دکور استفاده شده که به شکل چشم نوازی المان های مختلف را برای مخاطب تداعی می کنند. در اجرای نمایش از موسیقی زنده نیز استفاده می شود که فضای بالکن تالار چهارسو در عملی کردن این ایده به ما کمک زیادی کرد.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: قصه، حکایت بهرام شاه ایران است. سرآغاز این حکایت، قصه سنمار معمار است. این قصه حکایت عاشقانه بهرام بر دختران هفت گنبد و هفت حکایت آن هفت پیکر برای بهرام است.

در این اثر نمایشی که تا ۲۸ دی ماه در تالار چهارسو روی صحنه است محمود مقامی، حامد شیخی، امیرحسین انصاری، مهدی هنرسازان، رؤیا شیخی، ساغر بهنام، لاله ذوالفقاری، بیتا زین الدینی، ساناز خدایی، مریم بابایی، سپیده سعیدی نیا، النا زنگنه، فرگل روشن ضمیر، نوید نوبخت، ماهان مقامی، علی پیله ور، محمدرضا محمدپور، علی کاظم پور، متین صفار، کیوان آزاد، محمد جبرائیلی، امیر فهادان به عنوان بازیگر حضور دارند.